Na ons dagje Santiago de Compostela rijden we ‘s middags de grens over bij Tui naar Portugal. We zoeken een plek om te overnachten in het dorpje Vila Nova de Cerveira en komen midden in het dorp op een parkeerterrein langs een spoorlijn terecht. De kerkklok laat ieder uur een wijsje horen en de treinen komen fluitend langs en geven nog een paar extra stoten met de fluit zodra ze onze tent zien staan. Zodra we echter ons kussen raken, slapen we overal doorheen en worden pas de volgende morgen uitgerust weer wakker. Waarschijnlijk door alle indrukken die we op de dag opdoen, slapen we steeds allebei als een blok. Nu we een paar weken onderweg zijn, gaat het ‘s morgens vlot; we zijn goed op elkaar ingespeeld wat het opbouwen en afbreken van de tent betreft. We rijden na het opstaan vaak binnen een half uur weg. We besluiten om vandaag niet direct de kust af te zakken, maar eerst landinwaarts te gaan. De auto kan inmiddels wel een afspuitbeurt gebruiken, dus dat doen we eerst nog even.We rijden een mooie slingerende route binnendoor en we zien de Serra do Gerês liggen. We hebben vanochtend geen heet water gekookt voor ons koffiemoment, dus Eef loopt weer eens met de thermosfles een cafeetje binnen om wat heet water te bietsen. We rijden verder om Chaves te bezoeken. De naam Chaves, betekent sleutel, vanwege de ligging een historische toegangspoort tot Portugal op 10 kilometer van Spanje. Vanwege de strategische ligging en de vruchtbare grond, hebben hier vroeger veel veldslagen plaatsgevonden. De stad heette destijds “Agua Flaviae” en was een oude garnizoensstad. De oude Romeinse brug met 16 bogen is 100 na Christus gebouwd en nog steeds in gebruik. Het trekt ons wel om ons even heerlijk onder te dompelen in de heet waterbronnen. Deze bronnen (calda’s) bestonden al in de Romeinse tijd en worden genezende eigenschappen toegeschreven. Wat heel apart is, is dat ze 76 graden warm zijn, een zeldzaam geologisch verschijnsel aangezien er geen bewijs is van enige vulkanische activiteit in dit gebied. Helaas wegens renovatie gesloten Van het kasteel van Chaves is alleen nog een toren over, maar je hebt wel fantastisch uitzicht over de stad vanaf dat punt. Op naar een camping voor onze eigen heet waterbron, oftewel een lekkere douche. Na het eten lopen we nog over het terrein, wat een groot aantal hectares is. De eigenaar heeft diverse bomen geplant met bordjes met een beschrijving erbij en er staan grote kooien met bijzondere vogels. Het blijkt gebruikt te worden door scholen in de buurt en uit de stad, als les materiaal. Leuk om te zien en vooral om even rustig samen een wandeling te maken. Daarna werken we nog wat aan het blog en horen alleen de vogels en een rustig kabbelend beekje naast ons. De volgende dag staat Porto op het programma, waar we met een schitterende route naar toe rijden. We kijken onderweg onze ogen uit, de dorpjes die tegen de hellingen zijn gebouwd vervelen nooit! Porto staat uiteraard bekend om al zijn porthuizen, zoals Sandeman , Borges, en Vallegre. De porthuizen liggen aan de overkant van de rivier, in het plaatsje: Vila Nova de Gaia. Eerst maar eens parkeren. We vinden een parkeerterrein langs de rivier. Co vraagt of het veilig is met parkeren. Nee zegt de vrouw bij het loket. Waarop Co vraagt: wordt er dan gestolen uit de auto’s? Ja dus. En waarom betaal ik dan? Om hier te mogen staan, zegt de vrouw. Dan zien we een man rond lopen die in alle auto’s kijkt…… wegwezen dus. We gaan naar de overkant van het water en vinden tegenover de Porthuizen een afgesloten parkeerruimte voor restaurants en drukken op een bel op een paal. Eef brabbelt wat in haar beste Portugees en de man denkt dat we komen eten en doet het hek open. Prima dus! We gaan naar boven met een gondel en komen bij de bovenkant van de beroemde St. Louis brug. De brug is ontworpen door een compagnon van Eiffel, wat aan het gebruik van staal te zien is. We lopen over de brug, die uit twee brugdekken bestaat die 44 meter boven elkaar zitten. Het hoge gedeelte is voor trams en voetgangers en het lage gedeelte voor auto’s en voetgangers. Een mooie indrukwekkende brug. We genieten van het uitzicht op de stad en al de drukte in de straten en pleinen. We lopen ook nog door de wijk Riberia. De wijk doet wat sjofel en vervallen aan, al worden er veel huizen gerestaureerd. In Porto rijden nog 3 klassieke tramlijnen. Wij nemen lijn 1 Passeio Allegre – Infante, die langs de rivier loopt. Op het eindpunt moet iedereen eruit en gaat de bestuurder de bovenleiding omleggen, klapt de rugleuningen om zodat ze in de rijrichting staan en hij neemt plaats in de andere cabine. Het is een leuk tochtje, van zo’n 20 minuten. Als afsluiting van ons bezoek aan Porto gaan we naar het porthuis Vallegre, waar we een glaasje Ruby Port drinken. De wijk is vol met pakhuizen en proeverijen van de verschillende merken. De wijngaarden liggen in het Noord oosten van Portugal, langs de rivier de Douro. Vanuit daar worden de vaten over de rivier naar Porto vervoerd, worden ze gebotteld en de flessen gaan vervolgens de hele wereld over. Furadouro is de naam van de badplaats waar we op een parkeerplaats aan zee overnachten. Het is een beetje vergane glorie. We kijken even bij zee en omdat het een beetje miezert lopen we een hotel binnen en gaan in de luxe lobby zitten om nog even onze route voor morgen te bepalen. Na 3 kwartier vertrekken we weer en niemand die vraagt wat we komen doen en of we wat willen bestellen. Als we bij de auto terugkomen, staan er 2 Portugese mountainbikers bij onze tent. Ze zijn erg enthousiast en vragen van alles over de auto en onze reis. Ook geven ze ons allerlei tips van dingen die de moeite waard zijn om te bezoeken in Portugal. Rui zegt dat hij ons zeker gaat volgen, leuk! De volgende ochtend zoeken we een bakkertje en komen er achter dat we aan de slechte vervallen kant van het plaatsje hebben gestaan. Waar we nu rijden is een mooie winkelstraat, boulevard, mooie huizen en het doet heel gezellig aan. We rijden door naar Aveiro, het Venetië van Portugal. Kennelijk heeft ieder land de behoefte om zich aan Italië te meten. Dit stadje is heel aardig. Het heeft een aantal grote kanalen die druk bevaren worden door gondelachtige boten (met motor). We doen zelf een leuke stadswandeling door de gezellige straatjes en zien veel tegelhuisjes. Het geheel doet erg gezellig en verzorgd aan. De kanalen komen uit op een zout water lagune, waar aan zoutwinning wordt gedaan. We rijden langs de lagune naar een landtong aan de overkant. De huizen hier hebben een heel andere stijl, gestreept in frisse kleuren. Een heel aantal zijn al gerestaureerd, erg mooi om te zien. Dan op weg naar Coimbra. Een universiteitsstad met de huizen heel hoog tegen de berg gebouwd. We rijden helemaal naar boven en passeren mooie nauwe straatjes. Midden in het centrum lunchen we op een bankje in het park. We hebben zin in te stoppen en rijden richting zee. Vlakbij Monte Redondo vinden we een leuke camping en met alle faciliteiten, zodat we ons letterlijk en figuurlijk kunnen opladen voor de volgende dag.
Voor meer foto’s zie map 5. Portugal (in de Gallery)
Read More
No comments:
Post a Comment