We are ok but forced to leave our car in the Border of Nepal and China as the roads were blocked by mud-slides and rain.
Read More
Thursday 30 April 2015
We have been strike by the Earthquake
We are ok but forced to leave our car in the Border of Nepal and China as the roads were blocked by mud-slides and rain.
Read More
Lunchin" with the Locals in Armenia
A lasting memory of Armenia will be the warmth of the people we met there, we were welcomed so many times into people’s homes and spent many memorable hours sharing food, wine, cognac and oghi (the latter not so many memories of!). On one misty morning, we set off from Kapan for a days adventuring with our new friend David in the mountains of southern Armenia’s Syunik province. We explored the villages and landscape of Shikagogh nature reserve, a beautiful, remote expanse of 10 […]
Read More
Kentucky (by way of Tennessee)
After the VW show we started towards Mammoth Cave National Park in Kentucky. Our first geocache grab was at the quirky Wigwam Motel in Tennessee. Then we crossed into Kentucky. […]
Read More
Ronda & Gibraltar
Now it is time to get serious. We had all our bikes packed up and were ready to go, but the 1200 GS and the 800 GS needed some new tires. Again thanks to Agustin for connecting us with the … Continue reading →
Read More
Old Skool Putt Putt
It’s surprising how fun an out-of-date mini-golf course in a random highway town can be. There didn’t seem to be any specific theme to this one. Some African animals, a castle and a tortoise that inspired my favorite quote from Bode. While reaching underneath it to get his golf ball from the hole, he smiled read more
Read More
Buenos Aires, Argentina
Buenos Aires is a day’s ride from Azul. And on a Saturday morning we bid farewell to Jorge and Moni and thank them for their incredible hospitality and generosity, and ride on to BA. We plan to meet up with… Read More ›
Read More
De Tequila ao Trópico de Câncer
Calma, não estamos dirigindo pelo México alcoolizados, são apenas os lugares que passamos entre Querétaro e Los Mochis (onde estamos agora). No dia 27/04/15 saímos de Querétaro cedo e seguimos até a segunda maior cidade do México, Guadalajara. Nesse dia não fizemos nada, apenas aproveitamos para descansar um pouco e fazer coisas normais, como andar pelo Shopping e assistir um pouco de TV. Na manhã seguinte caímos novamente na estrada para cumprir um… Ler mais
Read More
The Road to San Carlos
Cactus. Giant Cactus. Tree-like Cactus. Small, blooming Cactus. The drive to San Carlos is filled with Cactus! We began in Phoenix, driving south and over the border. The continuing display of cactus followed as we went, ebbing slightly at times, … Continue reading →
The Road to San Carlos is a post from: The Next Big Adventure
Read More
Wednesday 29 April 2015
De la Colombie au Panama avec le dernier Ferry Xpress
Notre incroyable aventure en Amérique du sud se termine par une superbe traversée à bord du Ferry Xpress qui nous transborde avec notre véhicule à partir Carthagène en Colombie vers le port de Colón au Panama. Un processus certes un … Continuer la lecture →
Read More
Zanzando na Mídia
Hoje (29/04/15) recebemos um email dos nossos amigos Silvia e Paco de Madrid. Nós os conhecemos em 22/10/14 em um posto perdido na Ruta 40 (Argentina), em um povoado minúsculo e feioso chamado Bajo Caracoles. Nós já havíamos cruzado com eles antes em El Calafate e depois em El Chaltén, mas só fomos parar para conversar no lugar mais improvável e foi um bate papo super legal. Descobrimos que eles eram repórteres e que… Ler mais
Read More
Lo que nos dejó Colombia
En los 84 días que pasamos en Colombia aprendimos muchas cosas de este país, un lugar muy rico en paisajes pero, sobre todo, rico en cordialidad y sencillez. Su gente “Bienvenidos a Colombia” fue una de las frases que más escuchamos en nuestra estadía en ese país. Al entrar uno es bien recibido con ese…
Read More
A maior árvore do mundo!!!
Algum dia você já se perguntou sobre a maior árvore do mundo? Nós nunca, mas quando viajávamos pelo sul do México, a caminho de Oaxaca, a meros 10 km de lá, numa pequena cidade chamada Santa Maria del Tule, encontramos essa maravilha da natureza. As nossas fotos definitivamente não conseguem descrever seu tamanho, pois ela esta cercada e não podíamos …
Read More
Giving away a bike.
Somehow we ended up with three bikes on board. Since the dogs refuse to ride a bike, we had one to get rid of. We have hauled it since Jacksonville […]
Read More
Alhambra
Vandaag bezoeken we de Alhambra, een verzameling Moorse paleizen op een heuvel aan het centrum van Granada (Wereld Erfgoedlijst). We nemen de eerste bus, die om kwart voor zeven van de camping vertrekt. Men had ons aangeraden om vroeg te gaan, omdat we niet van tevoren hebben gereserveerd. Er zijn dagelijks een beperkt aantal vrije kaarten voor de dag beschikbaar, namelijk 600. Deze zijn dan gesplitst in ochtendkaarten en middagkaarten. We moeten twee keer overstappen en dan zijn we bij de entree waar al een lange rij mensen staan te wachten. Het is inmiddels half acht en om 8 uur zou de kaartverkoop open gaan. Iedereen zenuwachtig en de rij groeit aardig aan. Nadat de kassa is open gegaan, kunnen we op schermen zien hoeveel kaarten nog beschikbaar zijn. Nog 150 kaarten over en we tellen onze voorgangers ….. genoeg kaarten voordat wij aan de beurt zouden zijn. We wilden uiteraard graag de ochtendkaarten hebben. Af en toe springt het aantal beschikbare kaarten opeens naar beneden, waarschijnlijk door andere verkooppunten die de aantallen op de schermen beïnvloeden. Goed nog 12 kaarten voor de ochtendsessie en 2 mensen voor ons. Het was inmiddels over negenen. Floep al voordat wij naar het loket kunnen lopen, springt het aantal op 0 en de luidspreker met een vriendelijke stem geeft aan dat de kaarten voor de ochtend zijn uitverkocht. GRRRRRRR. Er zit niets anders op dan middagkaarten te nemen, en die zijn gelukkig nog wel beschikbaar. Er is een klein gedeelte van Alhambra vrij toegankelijk, wij kunnen vanaf 2 uur overal terecht, behalve in het paleis Ons ticket geeft aan dat we om 4 uur het paleis kunnen bezoeken. Ieder half uur worden daar een beperkt aantal mensen toegelaten. Plan wijzigen dus. Eerst maar eens even aan de koffie met iets lekkers erbij om het ‘leed’ te verzachten. Dan lopen we naar de kathedraal en de Capilla Real. Dit is een Koninklijke kapel, waar een aantal koningen en hun echtgenoten liggen begraven. Het is helaas verboden foto’s te maken. Op naar de wijk Albaicín. We hebben allebei het boek Plaza Granada van Victoria Hislop gelezen dat zich hier afspeelt en we zijn nieuwsgierig of we (de sfeer van) het boek zullen herkennen. We wandelen door de wijk, door nauwe straatjes en veel trappen en belanden op een pleintje voor de San Nicolas kerk waar muzikanten met gitaar aan ’t zingen zijn. Aan de overkant zien we tegen een heuvel het Alhambra liggen. We bezoeken een klein kerkje waar nonnen achter een hekwerk afgezonderd van alles en iedereen zitten te bidden. We picknicken op een stoepje en onze gedachten dwalen af naar het boek, heel herkenbaar! dan is het alweer tijd om terug te lopen naar de Alhambra. We hebben erg genoten om in deze wijk onze ochtend door te brengen. Bij de Alhambra lopen we door de parken en daarna door het vrije gedeelte van het complex en stuiten steeds weer op bewaking die kaartjes controleren en zeggen dat we daar pas in mogen vanaf 2 uur. We houden dus wel wat tijd over en gaan rustig op een bankje zitten wachten tot 2 uur. Het uitzicht op de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada is schitterend. Daarna lopen we langs mooie paleizen zoals Generalife, gebouwen, uitkijktorens, tuinen en waterpartijen. Ook zien we een oud badhuis.Het is heerlijk relaxed en best aardig. Het is een must zegt men, dit gezien te hebben, maar is dat echt zo? vragen we ons af. Is het al dat wachten wel waard? Tuurlijk de grootte van het terrein is best indrukwekkend, maar om nou te zeggen dat we dingen zien die we ergens anders nog niet gezien hebben. Om 4 uur lopen we het Nasrid Paleis in. De moeite waard? Wat een pracht en praal, wat een een schoonheid, ongelooflijke bouwwerken, waterpartijen uitgehakte tot boogjes gevormde 3D plafonds en zeer fijn uitgevoerde Islamitische kunst: kortom te veel om op te noemen en na te vertellen. Hoe is het mogelijk dat men dit heeft weten te maken. De moeite waard? Ja zeker de Nasrid paleizen in de Alhambra moet je gezien hebben. Samen met de wijk Albacin heeft het Alhambra ons een topdag gegeven. Terug naar de camping waar we na het eten nog wat boodschappen bij een mega mega grote supermarkt. Dan trekken we gauw ons dekbed over ons hoofd.. Moe, maar weer zeer voldaan.. De volgende dag stoppen we vroeg in de middag en staan 80 kilometer van Alicante. Geen zin meer om verder te rijden en we vinden een prachtige plek op een citroenenfarm, midden tussen de citroenbomen.Voor meer foto’s zie map 6. Spain II (in de Gallery)
Read More
Turtles, goodbyes and a taste of the Carribean... Costa Rica
Aguao hitches a ride in Pepe
We entered Costa Rica after a 4 hours of border befuddlement on 20 Feb with Rachel, Eugene and Aguao (the wonder dog) catching a lift while Lauren and Peter sorte…
Read More
RV World
On our way out of Larami we were signaled over by one of the VW drivers in town (out of exactly five) and chatted for a while about buses and road-tripin’. As always, VW bus people are good people. We drove a whole 100 miles today. All the way to Rawlins, WY. We sprang for the read more
Read More
Accès prioritaire au Venezuela
Il ne faut pas se le cacher, pour qui sait composer avec le climat d’insécurité, le Venezuela est un pays extrêmement intéressant pour les voyageurs à l’heure actuelle. Notre pouvoir d’achat monstrueux nous permet de dévier largement de nos habitudes … Continuer la lecture →
Read More
Twee geloven op één kussen…
In Cordoba hebben we wat moeite om een parkeerplaats te vinden, de maximum hoogte is 2 meter en wij zijn 2.35 meter hoog. Uiteindelijk vinden we aan de rand van het oude centrum een parkeerplaats. Dan op weg naar de mezquita, het Spaanse woord voor moskee.Door de eeuwen heen is er steeds gebouwd aan de moskee, waardoor je veel verschillende bouwstijlen kunt zien. Veel later is het omgebouwd tot een kerk met een gotische kathedraal in het midden. Een duidelijke samensmelting van de Islam en het Christendom. Het gehele complex is 23.000 m2 en heeft 856 zuilen, het is één van de grootste moskeeën ter wereld. Als we binnenkomen, is het erg overweldigend. De zuilen, vergulde bronzen deuren, mozaïek, druk bewerkte plafonds, gedetailleerd houtsnijwerk, en gouden altaren- alles is even mooi! Een unieke plek. We lopen door de straatjes, die erg Arabisch aandoen, terug naar de auto. Inmiddels regent het en we gaan op weg naar de kust van Malaga. We hebben even behoefte aan een rustige route zonder rotondes en blijven dus op de hoofdweg. De route is toch erg mooi en loopt door een gebied met allemaal olijfboomgaarden. Eef heeft inmiddels het adres van René en Marjolein opgezocht, een Nederlands stel die de wijngaard Vinã en Bodega Remsamen in Monda zijn begonnen. Zij kent hen nog van meer dan 20 jaar geleden. In Monda is het wel even zoeken, maar uiteindelijk staan we voor hun hek. Nu maar hopen dat ze thuis zijn en weten wie we zijn! Gelukkig klikt het meteen en hebben we een gezellige middag en avond samen, met als afsluiting heerlijke tapas in het dorp. Wat is dit een schitterende plek om onze tent op te zetten! René en Marjolein verbouwen Chardonnay, Merlot en Cabernet Sauvignon, op natuurlijke wijze. Het is een schitterende plek die zij helemaal zelf opgebouwd hebben en waar ze op een informele manier proeverijen organiseren. Een aanrader als je in de buurt bent (wel even reserveren). Na ontbijt en koffie op het terras met ongelooflijk mooi uitzicht over de wijngaard en de omliggende bergen, moeten wij toch echt jammer genoeg weer verder. Ontzettend bedankt voor jullie gastvrijheid en gezelligheid! Helaas begint het aan het eind van de ochtend te regenen en dat blijft zo tot ‘s avonds. Inmiddels zijn we in Granada, waar we hopen morgen met mooi weer de Alhambra te kunnen bezoeken.Voor meer foto’s zie map 6. Spain II (in de Gallery)
Read More
Ciao Costa Rica!
Kilometerstand Abfahrt: Parque National Rincón de la Vieja (Costa Rica): 25.218 km Ankunft: Granada (Nicaragua): 25.420 km Etappe: 202 km Unser letzter Stopp in Costa Rica war zugleich der Schönste: an der Finca Cañas Castilla ganz … Weiterlesen
Read More
Tennessee VW Event-
We rolled in to East Ridge, Tennessee pretty late at night. It wasn’t hard to find the collection of VW’s, even in the dark. They were gathered in a gritty […]
Read More
Vale a pena ter um guia em Dubai!
Muitas das pessoas que conhecemos opta por ficar somente alguns dias em Dubai, antes de seguir para o seu destino final. Isso faz todo sentido, até porque para ficar mais que quatro dias nos Emirados Árabes você precisa aplicar previamente para o visto, ou seja, fica bem mais complicado… Nós estávamos em Londres e tínhamos …
Related posts:
Colonia del Sacramento, vale a pena?
Vale a pena ir para Abu Dhabi?
Desbravando a moderna Dubai!
Read More
Vedauwoo and Laramie
After another full day of driving around Ft. Collins and Loveland running errands, we finally crossed the border into Wyoming. We took a little shortcut from Tie Siding over to the Vedauwoo campground. Dirt roads and a sideways snowstorm just to Wyoming-it-up a little. The campground turned out to be an old bomb range that read more
Read More
USA 9 – California’s Sequoia and Kings Canyon National Park followed by Yosemite’s grand wilderness.
27th May- 1st June – We’re heading for the big trees, high peaks and deep canyons of Sequoia and Kings Canyon National Parks, followed by the High Sierra wilderness of Yosemite. But first we pass through California’s Central Valley in … Continue reading →
Read More
The Copper Canyon with questionable maps. Part two.
So how far can two overland monkeys with no maps get exploring the infamously labyrinthine roads of Mexico’s Copper Canyon region? It turns out that they can make it pretty far. The Copper Canyon region actually consists of several different canyons covering an area approximately six or seven times larger than the Grand Canyon in the United […]
Read More
Georgia on my mind
Leaving Florida took much longer than expected. And it took a piece of us! We loved the scenery, the beaches and the wonderful people we met while we were there. […]
Read More
Manta y nuestro intento de ampliar nuestra permanencia en el país
Saliendo de Canoa para Manta sin tan siquiera catar el oleaje de Canoa. Pero queríamos saber más pronto que tarde con cuánto tiempo contábamos de visa, para ver con cuanto relax nos tomábamos las paradas del camino. Tras un rato de carretera llegamos a Manta. Un lugar ya bastante grande. Preguntamos en una comisaría por Migración […]
Read More
AYAMPE, donde la tranquilidad es estresante.
Llegamos ya entrada la noche, sobre las 9 o las 10. Allí no había un alma, todo calmado. Cuando llegamos a la orilla de la costa, un grupo de gringos se emborrachaban en el bar de un hostel entre risas y frases en inglés que te trasladaban de lugar. No parecía ser este el lindo […]
Read More
Nord Chili
Et bien voila, nous voici donc dans le nord du Chili, plus précisément à San Pedro de Atacama. Comme son nom l’indique la ville se situe dans le fameux désert d’Atacama le plus sec du monde! (on y arrive quand même deux jours après des inondations historiques… ) La région est donc connue pour ses […]
Read More
Carretera Austral- It is all about the weather
I remember when we were sitting with Jessica and Kobus from Life Remotely at their house in Seattle at the very beginning of this trip. Sam asked them if there was anywhere on the entire trip they did (over 19 months down the PanAm) where they would want to buy property and live one day. […]
The post Carretera Austral- It is all about the weather appeared first on Song of the Road.
Read More
Cuidados com vacinas na viagem
Quando começamos a planejar nossa viagem de volta ao mundo lá no começo de 2012, além de todas as duvidas que tínhamos em relação ao roteiro e visto, nos preocupávamos muito com a questão da saúde. Buscamos na internet diversas informações sobre medicina do viajante e tivemos dificuldade em achar uma plataforma segura e confiável …
Related posts:
Cuidados contra a Malária
Grávidas a Bordo? Conheça o Seguro Viagem da PREMIUM ASSISTANCE
Vacinas e cuidados extras na estrada
Read More
Tuesday 28 April 2015
Feria de Sevilla
En dan staan we weer in Spanje en is het ineens een uur later. We lunchen aan het water en zien opeens dat we tegenover een verfwinkel staan. Tot nu toe tekenen we met een stift onze route op de kaart op de motorkap, maar dat blijft niet goed zitten. Dus we kopen een blikje verf en een kwastje om uit te proberen of dat wel werkt. We besluiten om vroeg te stoppen, omdat het inmiddels stralend weer is geworden. We vinden helaas geen camping. Aangezien we vandaag even geen zin hebben om wild te kamperen, rijden we dus door op zoek naar een plek met douche en elektra om bij te laden. Het Spaanse binnenland is prachtig, mooie boomgaarden met sinaasappels en sfeervolle dorpjes. Uiteindelijk zijn we in Sevilla. Dichtbij het centrum van Sevilla zien wij dames in prachtige Spaanse jurken. Bij elke bushalte staan er wel een aantal. Ook zien we mannen te paard in Spaanse kleding. Wat blijkt een Nationale feestdag in Sevilla en de komende week allerlei activiteiten. Het centrum is totaal afgezet en er is een grote verkeerschaos. Laat nu net onze camperplaats daar liggen waar de festiviteiten plaatsvinden. We zoeken dus maar een andere plaats om te overnachten en vinden een plek bij de jachthaven van Gelves aan een rivier. Een mooie plek en we besluiten een extra dag hier te blijven om wat bij te komen en een van de dagen te gebruiken om Sevilla te bezoeken. Ook verft Co de route op de motorkap met kleine witte stipjes, het werkt goed! We nemen de bus naar het centrum van Sevilla, aangezien er een groot parkeerprobleem is in de stad. Vanaf de jachthaven is het een half uurtje met de bus. We lopen over het terrein waar de festiviteiten plaatsvinden. Op een paar late/vroege vogels van die nacht na, ligt het terrein er verlaten bij. Schoonmakers zijn druk bezig alles schoon te maken, Wij besluiten eerst het oude centrum te bezoeken. We ontbijten aan de bar in een cafeetje, met koffie en croissants, zoals alle Spanjaarden doen. Dan lopen we door het Maria Luisa park naar de Plaza de España. Daar zien we een halfrond Spaans Paviljoen, wat een overblijfsel blijkt te zijn van de Spaans-Amerikaanse tentoonstelling in 1929. Schitterend, alles betegeld met mooie voorstellingen, zelfs de trappen en leuningen. Er zijn 48 tegeltableaus, met afbeeldingen van de 48 Spaanse provincies: landkaarten, historische gebeurtenissen en het wapen van de provinciehoofdstad. Het klinkt misschien wat kitsch, maar het past hier. De Plaza de Toros mag natuurlijk ook niet ontbreken. Het is het oudste en één van de mooiste stadions voor stierengevechten in Spanje. Een indrukwekkende arena met zit- en staanplaatsen en met diverse loges voor gasten en eregasten. Je kan je het gevecht voorstellen en ……… het bloed ruiken. Er blijkt ‘s avonds een stierengevecht (corridas) te zijn, maar wij geven de voorkeur aan het stadsfeest. Die keuze is sneller gemaakt als we horen dat een beetje goede zitplaats 155 euro kost. Dan naar het koninklijk paleis, het oudste paleis in Europa dat nog steeds in gebruik is: Real Alcázar. Niet vaak trouwens, alleen als de koning en koningin in Sevilla zijn, slapen ze hier. We bekijken de mooie ruimtes, binnenplaatsen, baden en wandelen door de tuinen. Co moet even het labyrint uitproberen. De kathedraal van Sevilla is het grootste gotische kerkgebouw ter wereld en werd gebouwd op de plaats van een Moorse moskee. De christenen konden het niet over hun hart verkrijgen de minaret af te breken, en bouwden er een ‘christelijk’ torentje bovenop. Aan de rivier ligt de Torro del Oro. Deze toren is door de Moren gebouwd met goudkleurige tegels (vandaar de naam gouden toren). Van deze toren liep onder water een zware ketting naar de overkant om vijandige schepen te verhinderen de rivier op te varen. In de toren zit tegenwoordig een maritiem museum. We wandelen door de nauwe straatjes van Sevilla en komen in een straatje waar geen toerist te bekennen is, alleen Spanjaarden. Een man staat plakjes van een grote ham te snijden, het ziet er heerlijk uit en we strijken dus even aan een tafeltje neer. Aan het eind van de middag lopen we naar het festivalterrein terug. Na de stilte van vanochtend is dit even schrikken. De “Feria de Abril” is het meest beroemde en uitbundige feest van Sevilla. De ingang is een spectaculaire poort met tienduizenden gekleurde lampjes. Overal staan tentjes (casetas), deze worden neergezet door verenigingen, bedrijven en groepen particulieren die er letterlijk dag en nacht eten, dansen en zingen. Er zijn meer dan 1000 van dit soort tentjes, die alleen toegankelijk zijn op uitnodiging (op 7 algemene na). Duizenden mensen waarvan de vrouwen uitgedost in prachtige Spaanse flamingo jurken lopen door de festival straten heen en weer. Er komen ruiters langs in stijl gekleed en de dames in Amazone zit. Honderden koetjes met feestgangers rijden door de straten, die tijdens het festival de namen van beroemde stierenvechters dragen. Jong en oud viert feest en wat zijn ze ze trots! Een authentiek feest, erg bijzonder om mee te maken. Moe en voldaan komen we bij de tent terug. Als we de foto’s van de dag bekijken, staan er plotseling 4 mensen voor de auto. Het zijn Pablo en Patricia en zijn ouders, die erg geïnteresseerd zijn in onze reis en auto. Erg gezellig met hen gepraat en toen lekker slapen!Voor meer foto’s zie map 6. Spanje II (in de Gallery)
Read More
BAJA BOUND: NOTES FROM THE JOURNAL
18th/19th March: I’m quite sure that guy the other day told me the Mazatlan to La Paz ferry was one of the most comfortable boat rides he’d ever taken…nice quiet cabin, good food, new boat. So how come I’ve crawled into this 1930s playhouse, with its greasy chairs ripped from a Pullman coach, the roof panels […]
Read More
Querétaro – A Cidade de Ronaldinho Gaúcho
Hoje 26/04/15 deixamos a Cidade do México e seguimos até Santiago de Querétaro, ou simplesmente Querétaro, localizada a cerca de 220 quilômetros de distância. Sede dos Gallos Blancos de Querétaro (atual time de futebol do Ronaldinho Gaúcho) e declarada Patrimônio da Humanidade pela Unesco em 1996, Querétaro se destaca por estar no centro de alguns dos mais importantes episódios da história mexicana. – Em 1810 foi sede da Conspiração de Querétaro, que resultaria na… Ler mais
Read More
Revival at the Beach
The forecast said 50-70% chance of rain. Perhaps high winds. It didn’t matter. We were going to the beach. Some are drawn to the vast, dramatic vistas of the desert. Some feel more attuned to lush mountains. While we love … Continue reading →
Revival at the Beach is a post from: The Next Big Adventure
Read More
A Week in Azul
We’ve been in Azul for well over a week now. And although it seems like a long time to stop in one spot, especially one not high on anyone’s sightseeing list, we’ve taken advantage of this slow mid-sized farming town. With cheap camping, little traffic and new friends to boot, we’ve found our time here very comfortable Read More
The post A Week in Azul appeared first on Kev and Em Go Global.
Read More
Ferry-Stress: cruzando de Colombia a Panamá
Lo primero que hicimos al llegar a Cartagena es resolver el tema del cruce a Panamá. Ya que nos habíamos apurado para llegar a los últimos viajes del Ferry-Xpress, queríamos tener todo en orden para cruzar sin problemas. Acá les contamos nuestra experiencia. ANTES DE EMBARCAR Sacamos los pasajes para el martes 14 de abril…
Read More
Festa para os mortos no México!
No México, o Dia dos Mortos é uma celebração de origem indígena, que honra os defuntos no dia 2 de novembro. Começa no dia 31 de outubro e coincide com as tradições católicas do Dia dos Fiéis Defuntos e o Dia de Todos os Santos. Além do México, também é celebrada em outros países da América Central e em algumas regiões dos Estados Unidos, onde a população …
Related posts:
Série Dicas VLE ed.12 – México
Agua Azul, México!
México, aqui vamos nós… 03/01/2014
Read More
Carrizo Plain
Carrizo Plain est la vallée la plus étendue de Californie. Le sulfate de sodium du Soda Lake fut exploité, son sol et ses nappes phréatiques furent intensivement exploités aussi par l’agriculture; tellement que Dame Nature a repris ses droits. La plaine a été inscrite comme monument national, juste avant de devenir un désert alcalin. La préservation de la faune est aujourd’hui prioritaire. Ne persiste qu’une usine électrique solaire. Les exploitations agricoles sont repoussées au nord-ouest, dans California Valley et les forages pétroliers restent sur l’autre versant de Temblor Range, la chaîne de montagnes parallèle à la faille géologique San Andrea qui coupe la plaine dans sa longueur.Grégoire nous a écrit de ne pas manquer le détour par Carrizo Plain en montant en direction de San Francisco. Il nous a aussi recommandé de relâcher à Big Sur et à Point Lobos. D’autres chroniques en parleront. Merci Grégoire pour tes excellents conseils.Nous prenons un peu de hauteur en quittant la côte pacifique à la hauteur de San Luis Obispo. Après avoir traversé la verdoyante et viticole California Valley, nous nous faufilons dans une courte route tortueuse qui débouche à quelque 700 mètres d’altitude sur le plateau très sec de Carrizo Plain. La carte est curieusement hachurée d’une multitude de routes distantes les unes des autres d’à peine plus de cent mètres. Elles portent toutes un nom indiqué sur de petits panneaux et si une petite partie chemine à travers d’immenses champs de panneaux solaires photovoltaïques, la plupart encadrent des parcelles qui semblent avoir été abandonnées depuis longtemps. Fin du goudron, la route devient piste.Après avoir contourné le Soda Lake dont l’exploitation du sulfate de sodium pour l’agriculture et la chimie a cessé en 1953, nous traversons la faille de San Andrea et nous franchissons la Temblor Range en empruntant une piste escarpée qui tourne autour du mont McKittrick. Il est nécessaire d’enclencher la traction sur les quatre roues. L’autre versant est étonnamment plus vert, les coteaux sont couverts de bonne herbe qui fait le bonheur de troupeaux de bovins. Nous comprendrons pendant la nuit que les orages de fin de journée restent accrochés à la chaîne de montagnes et qu’ils se déversent sur le flanc opposé à Carrizo Plain. En continuant la descente, nous passons à côté de forages pétroliers. La route du pétrole n’est pas loin. D’un côté de Temblor Range l’exploitation pétrolière, de l’autre celle su soleil pour produire de l’électricité dans le cadre d’une ferme solaire de 250 mégawatts. Outre son intérêt écologique et énergétique, elle procure un revenu accessoire substantiel aux agriculteurs convertis de la culture céréalière intensive.Après avoir repassé Temblor Range et la faille de San Andrea, retour à Carrizo Plain. Nous nous rendons à un des deux bivouacs autorisés pour passer une nuit dans un silence noir. Plus de bruit, le chemin de fer de la mine de Soda Lake a été démonté et la ferme solaire produit en silence. Plus de pollution lumineuse, les rares fermettes encore habitées s’éteignent peu de temps après le couché du soleil. Le bivouac est aménagé simplement, mais efficacement. Ni eau, ni électricité. Les toilettes sèches sont très bien conçues et proprettes. Chacun repart avec ses déchets, y compris les chasseurs avec ceux des animaux tués ou mangés. Les animaux sauvages, cerfs, coyotes, écureuils, lézards, lièvres, lynx, chouettes, condors de Californie et autres ne se nourrissent pas de déchets humains. La nuit sera bonne…Le lendemain matin, nous nous rendons au centre d’interprétation tenu par une équipe de bénévoles accueillante. Elle nous apprend que les peintures Chumash et Yokuts de Painted Rock ne peuvent pas être visitées à cette époque, pour préserver la tranquillité des nidifications. Nous repartons alors rejoindre l’époustouflante Hwy 1 longeant la côte pacifique. Changement de décor. Nous nous arrêterons à midi à la hauteur de San Simeon pour piqueniquer en observant plusieurs centaines d’éléphants de mer arrêtés là quelques mois, le temps que les plus jeunes soient assez costauds pour entreprendre la grande migration annuelle vers le Nord.RT, à suivre…
Read More
La Posta del Viajero en Moto – The Motorcycle Traveler’s Post
Motorcycle travelers are a close-knit bunch, relatively speaking. We share a lot of common traits – a love of beautiful places, a love of riding, and a love of good people and fellow riders. Often in our travels, friends pass… Read More ›
Read More
Boulder Departure
We returned to Red Beard after a few weeks visiting family. Red Beard has been sitting in Boulder, in front of our friends’ house. Obviously, there were a few bus projects that needed doing, so Jason spent a day replacing windshield wipers, re-installing our front license plate which Hurricane Odile had removed back in Baja, read more
Read More
Adeus Portugal !
Bij het ochtendgloren bekijken we het kasteel waar we vannacht geslapen hebben. Het is zo vroeg dat er nog niemand aanwezig is. Wel bijzonder die hordes mensen in Lissabon, en wij lopen hier heerlijk alleen rond. We gaan op weg naar Arrifana, aan de zuid west kust. Onderweg doen we boodschappen bij een grote supermarkt. Portugezen spreken vrijwel geen Engels en we hebben regelmatig handen en voetenwerk nodig om ons verstaanbaar te maken. Vergeleken bij de Fransen en Spanjaarden zijn Portugezen ook wat gereserveerder, wat meer op zichzelf. Ze kijken vaak wel naar onze auto, maar zullen ons niet gauw aanspreken. Wel jammer, want wij vinden het erg leuk om met lokale mensen te praten. We rijden door een schitterend nationaal park naar de zee, wat een schitterende kuststrook! Je ziet alleen maar steile rotspartijen en als je een smal bergweggetje naar beneden neemt dan zie je plotsklaps een haventje met wat huizen. Dat herhaalt zich keer naar keer en elke keer weer is het bijzonder te kijken naar het uitzicht of te zien wat er onderaan de rotskust is. Dit was een tip die we hadden gekregen van Rui, die we in Noord Portugal hebben ontmoet. Zeker de moeite waard! We lunchen in t haventje en kijken naar de surfers die van het opkomend tij genieten. Helaas trekt het daarna dicht, we zouden graag hier kamperen maar dan wel met mooi weer! We rijden dus door naar het zuiden. Het meest zuidwestelijke puntje van Spanje is Sagres. Het was hier dat Prins Hendrik de Navigator zich terugtrok en in 1500 de Navigatieschool van Sagres startte. De kennis van deze school was de basis voor grote ontdekkingen. De meest vermaarde Arabische astronomen, cartografen en zeemannen verzamelde hij hier om zich heen, theorieën werden getest en op steeds langere expedities in praktijk gebracht. Ook staan hier de overblijfselen van een oud fort en een mooi kapelletje. Rui had ons wel gevraagd wat we nou in de Algarve gingen doen, dat was niet zijn plek. Op de een of andere manier hadden wij het idee dat je de Algarve niet kan overslaan. We kunnen niet vlak langs de kust rijden helaas. We willen graag een mooie camping aan zee, maar de camping die we tegenkomen is ver van zee en zeer massaal. Via Lagos komen we aan in Albufeira. We rijden naar een camperplek, die echt enorm fout is maar wel een lekkere douche heeft! Opnieuw niet een plek waar we een vrije dag willen doorbrengen helaas. De volgende ochtend gaan we vol goede moed op stap, Albufeira moet toch ook een mooie kant hebben, denken we. We kopen verse broodjes en proberen aan het strand te komen om lekker te ontbijten. Helaas lukt dat niet, alles is volgebouwd met hotels en resorts. We kunnen nergens een plek vinden waar we bij zee kunnen komen. Zo rijden we heel de kust van de Algarve af.tot na Faro. Helaas alles volgebouwd en lelijke gebouwen en afgestemd op massa toerisme. Richting Tavira wordt het wat beter, maar een mooie camping vinden we niet. In Vila Real de San Antonio leidt de GPS ons naar de rivier en staan we ineens voor een pontje. Het lijkt alleen voor voetgangers, maar bij het loket zeggen ze dat we gerust mee kunnen. Leuk! Het is inmiddels heerlijk weer en we varen mee naar Ayamonte aan de overkant.Voor meer foto’s zie map 5. Portugal (in de Gallery)
Read More
A Ferry Good Experience
Dan Panama wasn’t greeted with the same excited expectation as all the other new countries we have visited. I […]
Read More
Colorful Photos from Arequipa
Yes, I said some of the nuns had nannies. Although they took a vow of (among other things) poverty when they entered the convent, apparently poverty is relative among nuns too. Those that came from wealthy families brought assistants with them and had better rooms and furniture. On Friday afternoon we visited a museum dedicated […]
Read More
Explorando a Cidade do México
Como mencionamos em um post anterior, em razão da restrição para circulação de veículos na Cidade do México, decidimos chegar um dia antes do programado, na terça-feira 21/04/15, e sair somente no domingo 26/04/15. 5 dias parece muito, mas na realidade é pouco para conhecer uma das maiores metrópoles do mundo com quase 9 milhões de habitantes e cerca de 21 milhões na região metropolitana. Muita coisa por aqui lembra a nossa cidade… Ler mais
Read More
Moving along…
Well, we did it again. We killed another perfectly good winter skiing and snowboarding in Colorado. The bus is packed. We’re finally back on the road. Alaska or bust.
Read More
DE EERSTE 24 UUR
AARDBEVING !!!!!
Nog nooit zijn we zo bang geweest. Op de grenspost van China waar we net zijn toegelaten, staan we in de rij voor de laatste stempels. De auto’s staan nog op de Friendshipbrug. In de hal voel ik ineens een raar iets. En dan roept Ronal…
Read More
Bordering on insanity?
(this post is a little longer than most – just in case you want to make a coffee before reading it) It is well known amongst overland travellers with vehicles that Central American border crossings are a challenge. There are…
Read More
Subscribe to:
Posts (Atom)